Modny luksus czy pożądana jakość?
Blisko dziesięć procent światła padającego na powierzchnie standardowego szkła okularowego odbija się, tworząc refleksy zakłócające proces widzenia. Zjawisko to staje się dokuczliwe w warunkach jaskrawego, mało rozproszonego oświetlenia.
Przykłady niektórych odbić / rys. na podst. katalogu C.Zeiss 1989 Aalen W.Germany /
- Nierzadko zauważyć możemy na tylnej stronie soczewek odbicie oka lub niektórych obiektów położonych za plecami.
- Bywa, że wraz z ruchem głowy po naszych szkłach wędrują mgliste ślady świetlówek, żarówki czy ekranu telewizora.
- Prawdziwej feerii świetlnych omanów doznaje kierowca w okularach podczas nocnej jazdy. Przemieszczające się odbicia lamp, reflektorów, sygnalizacji, itp. są szczególnie nieznośne podczas deszczu.
- Biaława poświata odbijającego się w okularach otoczenia przesłania oczy, niekorzystnie wpływając na wygląd twarzy, przeszkadza w nawiązaniu kontaktu wzrokowego.
Obrazy-widma męczą, zmuszają do zbędnej analizy, rozpraszają uwagę i utrudniają orientację w przestrzeni.
Lekarstwo znane jest od 1936 roku, gdy na gruncie zasady interferencji /nakładania się/ fal, opracowano pierwszą powłokę antyrefleksyjną. Z powodu wysokich kosztów i skomplikowanej technologii wytwarzania, jej stosowanie długo ograniczało się wyłącznie do optyki instrumentalnej.
Dziś, nowoczesne, wielowarstwowe powłoki AR coraz szerzej są wykorzystywane jako uszlachetnienie soczewek okularowych. Powstają w procesie napylania próżniowego, który kontrolowany jest z dokładnością milionowych części milimetra. Odbicie światła od tak wyposażonego szkła zredukowane zostaje do poziomu poniżej jednego procenta. Użytkownik uzyskuje perfekcyjną przejrzystość, klarowny, czysty obraz o wysokim kontraście.
Radykalnie zmniejszone szczątkowe odbicie światła widoczne jest w formie delikatnego kolorowego odblasku. Mimo, że możliwe jest wykonanie bezbarwnej powłoki producenci wolą akcentować obecność warstw AR, widząc w tym także walor estetyczny. Obecnie dominują odcienie zieleni i złotożółte, wcześniej resztkowe odbicie najczęściej miało barwę niebieską, fioletową bądź purpurową.
Powłoki AR kładzione są zwykle wraz z warstwami poprawiającymi antystatyczne i hydrofobowe właściwości szkieł, co ułatwić ma utrzymanie ich w czystości. W praktyce są z tym niekiedy pewne problemy, ponieważ właściwości optyczne powłok powodują, że zabrudzenia są bardziej widoczne niż na powierzchni zwykłych szkieł. Odnosi się to w zasadzie tylko do tańszej grupy szkieł z AR . Oferowane są jednocześnie powłoki o powierzchni tak gładkiej, że nie można przytwierdzić do niej samoprzylepnej taśmy. Trudniej je zabrudzić, łatwo czyścić.
S. Wesołowski
P.S. /w 2011roku/ Powłoki uszlachetniające szkła organiczne /z tw. sztucznego/ stosowane są w większości /65%/ sprzedawanych przez nas okularów. Oprócz walorów wyżej opisanych znacząco podniosła się ich odporność na zarysowania /dodatkowe informacje w zakładce soczewki okularowe/.
